„Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.
(Dz 1,8)
Sakrament Bierzmowania jest, od strony przyjmującego, osobistym przyjęciem za swoje zobowiązań wiary wynikających z Chrztu świętego. Można więc go nazwać „osobistym potwierdzeniem Chrztu”, a także „sakramentem dojrzałości”. Przede wszystkim jednak Sakrament Bierzmowania jest niezmywalną łaską, wieczną pieczęcią wyrytą w duszy przyjmującego: znamieniem Ducha Świętego. Namaszczeniem i uzdolnieniem do rozeznania i przyjęcia swojego powołania w szeroko rozumianej rzeczywistości Kościoła. Przede wszystkim powołania (z którego żaden Bierzmowany nie jest zwolniony i bierze go na siebie wraz z tym sakramentem) do dawania świadectwa swoim życiem o Chrystusie. Każdy Bierzmowany będzie więc sądzony z tego, na ile świadczył, a na ile zaparł się Chrystusa swoim życiem, postępowaniem, słowami, postawą.
Stąd przygotowanie do tego sakramentu jest procesem, który ma uzmysłowić przyjmującemu wielką łaskę od Boga, ale i odpowiedzialność za Kościół (czyli Wspólnotę Wiernych), udźwignięcie (czasem niezwykłych) darów Ducha Świętego i wyrobienie ducha służby, na wzór Chrystusa, który „nie przyszedł aby mu służono, lecz aby służyć, i dać swoje życie na okup za wielu” (Mt 20,28).
W naszej parafii przygotowanie do Bierzmowania ma następujący wymiar:
- Cotygodniowa Msza św. w niedzielę. Do przyjęcia rzeczywistości duchowej uzdalnia i przygotowuje nas przede wszystkim modlitwa. Stąd nie ma mowy o przygotowaniu do Sakramentu bierzmowania, jeżeli nie spotykamy się regularnie przy Panu w ofierze Mszy świętej.
- Obowiązki wynikające z otrzymanego Indeksu bierzmowania – Udział w życiu liturgicznym: Nabożeństwo Różańcowe, Roraty, Gorzkie Żale, Droga Krzyżowa, Nabożeństwo Majowe i Czerwcowe.
- Oprawa Mszy świętej (zgodnie z podziałem na grupy).
- Udział w Triduum Paschalnym.
- Udział we wszystkich spotkaniach formacyjnych.
Świadek Bierzmowania:
Kan. 893 KPK mówi krótko: „Ten może spełniać zadanie świadka, kto wypełnia warunki określone w kan. 874” (mają to być katolicy, który przyjęli już sakramenty Najświętszej Eucharystii i bierzmowania oraz prowadzą życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką mają pełnić). Podobnie jak rodzicami chrzestnymi nie mogą być ojciec lub matka przyjmującego chrzest, tak też świadkami bierzmowania nie mogą być rodzice przyjmującego bierzmowanie. Rodzice mogą natomiast przedstawić swe dzieci szafarzowi podczas liturgii sakramentu bierzmowania.
Prawo kościelne jednak wyraźnie zachęca do tego, aby świadkiem bierzmowania był ktoś z chrzestnych bierzmowanego. Świadek bierzmowania ma troszczyć się, „ażeby bierzmowany postępował jako prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki związane z tym sakramentem”. Zadanie świadka bierzmowania nie ogranicza się jedynie do zaświadczenia o tym wydarzeniu, jak jest np. w przypadku świadka zawarcia małżeństwa. Misja świadka bierzmowania jest o wiele szersza i w pewnym sensie uzupełnia zadania rodziców bierzmowanego. Świadek bierzmowania jest reprezentantem wspólnoty Kościoła i poręczycielem przyjmowanego sakramentu. Ma być dla bierzmowanego wzorem życia zgodnego z wyznawaną wiarą.
Przymioty świadka:
- Ukończył 16 lat i jest wystarczająco dojrzały do spełnienia tego zadania.
- Należy do Kościoła katolickiego i przyjął trzy sakramenty: Chrzest, Bierzmowanie i Eucharystię.
- Jest duchowo przygotowany do tej funkcji.
- Prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić.
- Nie jest wykluczony przez prawo do spełniania czynności świadka bierzmowania.
Zadania świadka:
- Przygotowuje do przyjęcia sakramentu.
- Przedstawia szafarzowi bierzmowania kandydata do namaszczenia krzyżmem.
- Pomaga w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń złożonych na chrzcie, zgodnie z natchnieniami Ducha Świętego, którego otrzymali.
- Troszczy się, ażeby bierzmowany postępował jako prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki związane z tym sakramentem.